De koningin

In het schaakspel staat ze voor negen punten. Ze is het beweeglijkste van alle stukken. Zij kan de meeste kanten op. Dus als zij bezig gaat met haar bucketlist zijn er mogelijkheden. Dit bedacht ik me toen jongste zoon me een introductieles schaken gaf. Het herdersmatje is vooralsnog niet aan mij besteed, maar oefening baart kunst. Zegt men. Dus ik oefen door. Elke dag een potje. Het voelt sowieso goed om in beweging te blijven. In het hoofd en met het lichaam. Dat wist ik al. Toevalligerwijs las ik net Dans dans dans van Murakami waarin hij het nut van danspasjes om in beweging te blijven, beschrijft. Check! Ik heb geen duw in de rug meer nodig. En ook geen bucketlist trouwens. Vanaf 31 augustus is het tijd voor de Vakopleiding handboekbinden. Even de handen laten wapperen, geduld oefenen en nieuwe dingen leren. De dame doet. Welke kant het opgaat? Geen idee, ik ben weer eens bezig met ongecoördineerde ambitie. De intuïtie vertelt en stuurt. Daar heeft een schaakstuk geen last van. En dat is op een bord van twee aviertjes maar goed ook. Die wereld is beperkt. Juist dat inspireert me. Kan ik verzuchten dat ik gelukkig meer ben dan een koningin, en zet niemand mij maar even neer omdat het past in een strategie. Ik ben eigenaar van mijn gedachten. Van mijn wensen en mijn dromen. Ik dans graag overal en nergens. Als ik dan nog eens de kunst van de tijd ontsluiten versta, komt het helemaal goed.

Ps. Piano spelen en rugslag oefenen staan nog op mijn to do lijstje. Die komen ooit.