Herinnering

Vanaf de bank in t park bekeken
zag de sterrenhemel eruit als een showcase
Een stage waarop de ster straks zou optreden

Hoopvol klonk de stilte
De galm van het duister
Was het echt alweer zolang geleden?

In afwachting van het alles en van de grote beer
nam ze een glas of twee
streek het haar uit haar ogen en de vlinder neer

De loper van aardbeienrood liep voor de muziek uit
‘Naar boven, naar boven’ scandeerden haar dromen
Ga hem halen
Je moet er wel in geloven….

Het beter weten in
kreeg de overhand
Daartegen was geen kruid of niets
gezonds bestand
Alleen voelen

Blijf met je voeten op de grond
Niet loslaten
Want het heelal kent geheimen
Kent jou en z’n zwarte gaten
Tijd heelt de secondewonden
Strooit minuten als stof in t rond
Likt het zoet van harten
Steelt intussen cijfers van de klok
Alsof er nooit meer dan dit park, deze bank, dit missen
bestond

Herinnering schrijft zinnen met beelden
Verhalen van gisteren
achter de wolken, heel ver
Ik hoop dat jij ze op muziek zet
aan jouw kant van de zon
Jij bent nog steeds mijn ster

Onverminderd lief, luister
ik vanaf de bank in t park
naar jouw versies van alle tranen gehuild
Van het verdriet verdronken
Het lied, de fluister
Het bier, de wijn op onze gezondheid geklonken

Klank van onverminderd groot gemis
Schetsen herinneringen
Dat was
wat dit is